فشرده ی کتاب "اصل صد به صفر" اثر ال ریتر

موثرترین راه برای ایجاد و حفظ روابط والا با دیگران چیست؟ پاسخ در اصل صد به صفر است: شما مسوولیت کامل (100) را در رابطه می پذیرید و درمقابل انتظارتان هیچ (0) است.
پیاده کردن اصل صد به صفر برای اغلب ما غیر طبیعی است. از خود صددرصد مایه گذاشتن، نیاز به تعهد در رابطه و مقدار زیادی انضباط اندیشه و عمل دارد.
اصل صد به صفر در مورد افرادی مصداق پیدا می کند  که رابطه ها مهمتر از آنند که به واکنش خودکار و یا قضاوتمندانه واگذارشوند. هریک از ما باید مشخص کنیم که آن رابطه ها کدامند. برای اغلب ما، این اصل به همکاران، مشتریان،کارپردازان، خانواده و دوستان مربوط می شود.
قدم اول- مشخص کن که برای براه انداختن رابطه چه میتوانی بکنی... و انجامش بده. احترام و محبتت را، صرف نظر از این که لیاقتش را دارد یا نه، به طرف متقابل نشان بده.
قدم دوم- درمقابل هیچ انتظاری نداشته باش. صفر، هرگز، ابداً.
قدم سوم- اجازه نده که حرف یا عمل طرف (هر چندآزاردهنده که باشد) بر تو اثر بگذارد. به عبارت دیگر، به دام نیفت.
قدم چهارم- در محبت و بزرگواریت پایدار باش. ما اغلب خیلی زود منصرف می شویم، بویژه وقتی که برخورد دیگران مناسب نیست. به خاطر داشته باش که انتظارت صفر است.
گاه ( معمولا به ندرت) رابطه می تواند چالشی و نفس گیر باشد، به رغم آن که از خود تعهد و انضباط صددرصد نشان میدهی. وقتی این اتفاق می افتد، نیاز به این داری که از "آگاه" به " جویا" تبدیل شوی. از اظهار نظرهای آگاهانه نظیر"اون عملی نمیشه" و یا "من راست میگم، تو اشتباه می کنی"، "بهت یاد میدم"،"اینه که هست" ، "چیزی رو که میدونم باید بهت بگم" و امثالهم پرهیز کن.
درعوض، اظهار نظرهای جویا نظیر " بگذار ببینم چی داره میگذره و موقعیت چیست" ، " ممکنه اشتباه کنم"، "نمی دونم که این درسته یانه"، "نمیدونم آیا..."را به کار ببر.  درواقع ، به عنوان فردی یادگیر،کنجکاو باش.
جمع اضداد در اصل صد به صفر
ممکن است برایت تعجب آور باشد، ولی جمع اضداد در این است: وقتی تو مسوولیت واقعی در   رابطه یی قبول میکنی، طرف متقابل به سرعت می پذیرد که به سهم خود مسوول باشد. درنتیجه، اصل صد به صفر با سرعت به سمت چیزی نزدیک به صد به صد حرکت می کند. وقتی چنین اتفاقی می افتد، راهگشایی برای افراد ذینفع وگروه ها و سازمان ها و خانواده ها، فراهم می شود.