آیا انسانهای موفق با استعداد تر از سایرین هستند

آیا انسانهای موفق با استعداد تر از سایرین هستند ؟ نه ، حتماً!
این جواب نویسنده ومحقق آقای Malcolm Gladwell  است که در کتابی بنام " پرواز کنان عبور کردن "  نوشته است او معتقد است که افراد موفق دو چیز داشته اند .
 اول اینکه خوش شانس بوده اند  و در زمان مناسبی بدنیا آمده اند  و دوم اینکه پشتکار داشته اند و برای رسیدن به هدفشان پایداری کرده اند . عقیده دیگر او براینستکه بین موفقیت جهانی و  موفقیت معمولی یک تفاوت اساسی وجود دارد . برای مثال
 سالهای تولد مهمترین تولیدکنندگان  کامپیوتر آمریکا عبارتند از .
                                                                       Bill Joy                (Sun Unix)         8.11.1954
                                                                      Scott MC Nealy           (Sun)         13.11.1954
                                                                      Steve Jobs            (Apple)             24.2.1955
                                                            27.4.1955     Eric Schmidt         (Sun.Novell.Google )              
                                                                    Bill Gates           ( Microsoft)           28.10.1955
                                                                    Steve Ballmer     (Microsoft )             24.3.1956
مسلماً توجه ما تنها به ماههای تولد آنها نیست بلکه به سالها ی تولد آنها است و اینکه تفاوت سنی  آنها بین یک تا یکسال و نیم است و اینکه همه این افراد از موقعیت استثنائی زمان خودشان حداکثر استفاده را کرده اند . آنها متعلق به گروهی از دانش آموزانی بودند که برای اولین بار در تاریخ به کامپیوتر دسترسی داشتند ولی ضمناً علاقه و کنجکاوی فردی آنها باعث شد که برنامه ریزی را بعنوان یک آموزش و تجربه فردی شروع  کنند و با جدیت ادامه دهند ، که به همین دلیل  آنها به هدفشان رسیدند و بعنوان نوآورن قرن شناخته شدند وشرکتهایی را در این زمینه تاسیس کردند و به اوج موفقیت رسیدند . در حالیکه دانش آموزان سالهای قبل از آنها فقط این امکان  را داشتند که بعنوان ریاضیدانان معمولی شناخته شوند .
مثال دیگر :با توجه به لیست 75 انسان ثروتمند و موفق دنیا متوجه می شویم که  14 نفر از این افراد آمریکایی هایی هستند که بین سالهای 1831 تا 1840 بدنیا آمده اند که البته در این لیست اسم ثروتمند معروف راکفلر هم آمده با کمی دقت متوجه می شویم که زمان فعالیت شغلی این گروه درست هم زمان با آغاز قرن صنعتی شدن و دوره سرمایه داری است همراه با افزایش سیل مهاجران بسوی قاره آمریکا که همین عوامل به این گروه شانس و امکان فعالیتهای اقتصادی بزرگ را داده است .
حتی گروه موزیک بی تل ها هم تصادفی به شهرت جهانی خود رسیدند ، قضیه اینستکه یکی از دارندگان کلوب های شبانه هامبورگ در سال 1960 برای افتتاح کلوبی در سن پوئولی هامبورگ بدنبال استخدام گروهی برای موزیک جاز به لندن می رود در آنجا تصادفاً با یک  مدیرگروه موزیک جاز از لیورپول آشنا می شود که او گروه بی تل ها را معرفی می کند . این گروه باید به هامبورگ می آمدند و هر شب حدود 9 ساعت بدون وقفه موزیک اجراء می کردند . البته اجرای این برنامه های طولانی هر روزه باعث تکمیل شدن و حرفه ای شدن کار این گروه می شود و ضمناً با گزارشاتی هم که از آنها در رادیو و تلویزیون داده می شد باعث می شود که بی تل ها در سال 1962 به شهرت جهانی برسند .
آیا پشتکار مهمتر از استعداد است ؟ 
ممکن است آدم فکر کند که شهرت جهانی  بی تل ها یا موفقیت شگفت انگیز شرکتهای جهانی کامپیوتر ناشی از شانس بودن در زمان مناسب  است ، ولی هرگز نباید پشتکار آنها را  نادیده گرفت ، زیرا پشتکار یکی دیگر از دلایل موفقیت است که خیلی هم تعجب آور نیست .  بقول ضرب المثل معروف خودمان "کار نیکو کردن از پر کردن است".
مسلم است که گروه موزیک بی تل ها با تمرینهای مداوم خود تبدیل به یک گروه موزیک جهانی شدند ، و حتی بیل کیت و همکارانش بسیاری از روزها و شبهای  جوانی خودشان را پای میز کامپیوتر گذراندند تا تبدیل به موفق ترین انسانهای قرن شدند .
آقای  Malcolm Gladwell   معتقد است که برای رسیدن به هدف باید اقلاً 10000 ساعت وقت گذاشت .واقعیت اینستکه در هر کدام از کار ها نظیر موسیقی � ورزش- شطرنج- بر نامه ریزی کامپیوتر و غیره باید آدم آنقدر تمرین کند  تا تفاوت شاگردی و استادی مشخص شود  .
این نویسنده حتی معتقد است که برای اینکار ها لازم نیست که شخص واقعاً استعدا د فوق العاده ای داشته باشد ، بلکه کافی است که او پشتکاروحوصله کافی داشته باشد و برای رسیدن به هدف خود عجله نکند و خسته نشود .
طی تحقیقاتی که توسط مدرسه عالی موزیک برلین انجام داده شده آنها به این نتیجه رسیده اند که دانشجویانی که حداقل 10000 ساعت با آلات موسیقی  تمرین کرده اند تبدیل به هنرمندانی می شوند که برای اجرای کنسرتهای معتبر دعوت خواهند شد ولی اگر همین افراد استعداد هم داشته باشند می توانند سازنده آثار ماندگارجهانی شوند ، در حالیکه کسانی که فقط 4000 ساعت تمرین می کنند فقط به حد معلمی موسیقی می رسند . متخصصین جامعه شناسی معتقدند که : 
  "کلید موفقیت هر کس در دست خود او است"